بهداد نجفی

تو را دوست دارم چون نان و نمک چون لبان گر گرفته از تب که نیمه شبان در التهاب قطره‌ای آب بر شیر آبی بچسبد تو را دوست دارم چون لحظه‌ی شوق، شبهه، انتظار و نگرانی در گشودن بسته‌ی بزرگی که نمی دانی در آن چیست تو را دوست دارم چون غوغای درونم لرزش دل و دستم در آستانه ی دیداری تو را دوست دارم چون گفتن ‌"شکر خدا زنده‌ام" ...

دو هفته ایست ظرف نباتمان خالی است چای می خورم و حسرت شاه خراسان را امروز از جایی شنیدم امام رضا (ع) قریب الغرباست (نزدیک ترین کس به غریبان) / خیلی زیاااااد به دلم نشست خیلی بیشتر از آقایم با نام غریب الغربا . و من گریخته ام و در پی من صیادها  و فرا رویم دام ها یا ضامن آهو من یقین دارم دستان تو تنها سهم آهو نیست... آقا جانم دستان کوچک پسرم را هیچوقت رها نکن ... ...

قربون قد و بالات بره مادر که میدونی چطوری خودتو شیرین کنی. رفتیم پارک ، آقایی بادکنک و حباب ساز  میفروخت، بهداد عشقم رفته جلو هی دست میزنه به بادکنک ها(بادا) و حباب سازها (فوووت) . هر چی میگم مامان جان اینا مال شما نیست نباید دست بزنی گوش نمیده تا اینکه خود آقاهه چپ چپ نگاش میکنه و میگه دست نزن پسر کوچولو ، بهداد هم رفته نزدیک ترین جای ممکن به آقاهه وایساده و سرشو کج کرده و با نیش باز هِی میگه عمووووووووو سلام... دوباره سلااااااااام عمو و ... آقاهه از خنده ریسه رفته بود و میگفت عموووووو خیلی بلاااایی. دلبر ِ شیرین اَدای ِ مادر چند روز پیش سرما خورد و بابا بهروز بردش پیش دکتری که توی کوچمون هست و بهداد...

دو روزه که مامان فانی شده مامان هانی ! خدا به خیر بگذرونه بعد از هااااانی چی میخواد بشه. مامان هااااانی فدای اون شیرین زبونیات عزیزِ دله مااادر.

این همه خط نوشتم و یکی نستعلیق چشمهای تو نشد.                                   (رضا کاظمی)                   که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی ...

دوست عزیزی اومده بود منزلمون ، سرگرم صحبت بودیم که از صدای خش خش برگشتم سمت بهداد و دیدم داره کاغذهای دور شکلات ها رو یکی یکی باز میکنه و می ندازه کنار.  بهش میگم بهداد مادر شکلات ها رو باز نکن ، این کار اشتباهه. خیلی سریع بر میگرده و با دستش  که رو به من گرفته و هی تکون میده به سمت دیگه ، میگه اوووووووووووووَری ، اووووووووووووَری. (یعنی رو تو بکن اونور به حرف زدنت ادامه بده و به من کاری نداشته بااااش) دوستم از خنده ریسه رفته و منم هاج و واج موندم از این حرکت پسرک قُلدر.   ...

بودن یا نبودن پلک زندگی ماست در یکی تاب میخوریم در یکی بیتاب میشویم و من در هر پلکی یکبار دیدنت را میبازم... (عباس معروفی)   پسرکم این روزهای زیبای دو سالگی ات که هفته ای دو روز و نیمش را  سرکار میروم و کمتر صورت مثل ماهت را میبینم بیشتر و بیشتر قدر دان لحظه های با تو بودن هستم و حاضر نیستم آغوش بی نظیرت رو با هیچ جای دنیا عوض کنم. با کمر درب و داغونم میشینم و محکم بغلت میکنم ، تو هم با دستای کوچکت و سر انگشتان جادوییت آرام به پشتم میزنی و گاهی ناژم میکنی و مامان فانی خوشل (خوشگل ) ناژی میگووویی که هیاهوووویی بر پا میشود در درونم غیر قابل وصف. قلبم تند تند میزنه وقتی&n...

فرشته کوچولوی مادر این روزها در حال امتحان کردن حروف به جای همدیگه است و خیلی با تمرکز و آگاهانه حروف رو تغییر میده و خووووشحال از این تفاوت ها و واکنش های ماست.   مامان پانی که خیلی خوب و درست اَدا میشد الان مدتیه که شده مامان فانی و دادا پارسا شده دادا فارسا و افشین جون شده اَپشین و بهداد و دادا با هم شدن بی دادا هههههه خاله پیگاه و عمو بیژن هم چنان درست و شیرین اَدا میشن و عمی یلدا با همه سختی صحیح و ناز گفته میشه وعمی لیدا که پشتش حتما باید سیهاب( سُهراب) گفته بشه و عموووووو مُصَطا (مصطفی) با همین کشش و غلظت ، نشان دهنده عمووووی اصلی گل پسر . و اماااااا مامانه عزیز بیداد (نازنین مادرم ) با تمام عشق و هیجان ،شاد و با ن...

شیرین پسرم بهدادم در این روزهای بلند تابستان هر روز صبح و عصر یک ساعت بعد از صبحانه و بعد از خواب ظهرش ، میره در یخچال رو باز میکنه و پاشو میزاره لبه یخچال و فریزر رو نشون میده و میگه بستن(بستنی). بستنی شو که گرفت میگه میسی ، ممون مامان فانی (قربونه پسر مودبم).  بستنی رو بوس میکنه و صداشو نازک میکنه و میگه به به خومزه ، بعد میگه مامان فایی بازی(یعنی باز کن) و سریع خودش میره روی رو فرشی میشینه و به خودش میگه بیداد بیشین ههههه و بستن میخوره خومزه ماااااادر. نوووووووووووش جونت قلب مادر

می می نی قصه ما این روزها به زبان شیرین گل پسری نی می نی ست.     روزی چندین بار نی می نی رو میاره و آخ آخ گویان میگه تا براش بخوانم. چهار تا کتابی که از می می نی داره  در ابتدای داستان می می نی کار اشتباهی رو انجام میده که بعد با اعتراض مادرش میفهمه که اون کار اشتباه بوده و نباید اون کار رو بکنه ، بهداد هم تازگی ها مثلا میاد مداد شمعی هاش رو بر میداره و منو صدا میکنه و با مدادش خط میکشه رو دیوار و خودش تند تند میگه آخ آخ نه نه نی می نی نگاش تو دَتَر (دفتر) و بعد هم میاد از من دَمال (دستمال ) میگیره و مثلا تمیز میکنه و میگه آآآآآآفرین نی می نی. میسی ممون (مرسی ممنون). و همینطور آشغال خوراکی هاش رو تو خونه یا پارک...